Πρόσφατα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι η παχυσαρκία συνεχίζει την αμείλικτη παγκόσμια άνοδό της, με τον αριθμό των ατόμων με υπερβολικό σωματικό βάρος να φτάνει τα 2 δισεκατομμύρια, περίπου το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η Global Burden of Disease Group ανέφερε το 2017 ότι «από το 1980, ο επιπολασμός της παχυσαρκίας έχει διπλασιαστεί σε περισσότερες από 70 χώρες και αυξάνεται συνεχώς στις περισσότερες άλλες χώρες». Οι ειδικοί δεν είναι αισιόδοξοι για τις προοπτικές μείωσης της επιδημίας της παχυσαρκίας. Αντίθετα, κορυφαίοι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αν συνεχιστούν οι τάσεις μετά το 2000, η ​​πιθανότητα επίτευξης του παγκόσμιου στόχου να μειωθεί κατά το ήμισυ το ποσοστό της παχυσαρκίας έως το 2025 είναι ουσιαστικά μηδενική. Σαφώς, μέχρι στιγμής, φαίνεται να χάνουμε τον πόλεμο ενάντια στην παχυσαρκία.

Τα περισσότερα από τα ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία για την παγκόσμια παχυσαρκία (τα «>2 δισεκατομμύρια άνθρωποι») περιλαμβάνουν και υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα, δηλαδή όλους με δείκτη μάζας σώματος ≥25. Πάνω από το 60% της επιβάρυνσης της νόσου και της θνησιμότητας που σχετίζεται με υπερβολικό BMI εμφανίζεται όταν αυτός είναι ≥30, παρά το γεγονός ότι αυτή η κατηγορία αντιπροσωπεύει μόνο το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού με παχυσαρκία. Στην πραγματικότητα, η πραγματική επιβάρυνση της νόσου που σχετίζεται με BMI μεταξύ 25 και 29,9 είναι θέμα συζήτησης, με ορισμένα δεδομένα να δείχνουν ότι η θνησιμότητα σε αυτό το εύρος δεν είναι υψηλότερη από ό,τι στο φυσιολογικό εύρος BMI.

Οι ακριβείς μηχανισμοί με τους οποίους ορισμένα άτομα με υπερβολικό ΒΜΙ  προχωρούν στο επόμενο βήμα, την αντίσταση στην ινσουλίνη, τη δυσλιπιδαιμία και την υψηλή αρτηριακή πίεση, αποτελούν το επίκεντρο μεγάλου ερευνητικού ενδιαφέροντος, με κύριο άξονα τη γενετική. Σε πρόσφατη μελέτη οι συγγραφείς προτείνουν ότι η παχυσαρκία ενεργοποιεί  τη μεθυλίωση του DNA και ότι αυτή η διαδικασία με τη σειρά της οδηγεί σε αλλοιώσεις σε κρίσιμα συστατικά του μεταβολισμού των λιποπρωτεϊνών και των οδών φλεγμονής.

Το πράσινο τσάι καταναλώνεται παγκοσμίως ιδιαίτερα στις χώρες της Άπω Ανατολής. Περιέχει καφεΐνη και πολυφαινόλες, γνωστές ως κατεχίνες. Η πιο σημαντική κατεχίνη είναι η επιγαλλοκατεχίνη (EGCG), η οποία θεωρείται υπεύθυνη για τις πολλές ευεργετικές δράσεις του τσαγιού. Η επιγαλλοκατεχίνη είναι μια ουσία που δρα μέσω μεθυλίωσης του DNA, προσφέροντας τη δυνατότητα στους επιστήμονες να τη χρησιμοποιήσουν ως μέσο πρόληψης και αντιμετώπισης της παχυσαρκίας και του μεταβολικού συνδρόμου.

Πολλές μελέτες έχουν αναδείξει το ρόλο της επιγαλλοκατεχίνης όχι μόνο στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, αλλά και στις άλλες συνιστώσες του μεταβολικού συνδρόμου. Έτσι φαίνεται ότι η EGCG μειώνει το σάκχαρο νηστείας, την ινσουλίνη και την αντοχή στην ινσουλίνη, μειώνει την αρτηριακή πίεση, μειώνει τα επίπεδα ολικής χοληστερόλης στο αίμα καθώς και την άθροιση λιπών (στεάτωση) στο ήπαρ. Αυτές οι επιδράσεις μπορεί να οφείλονται σε μειωμένη απορρόφηση των λιπών καθώς και στην αντιφλεγμονώδη δράση που προκαλεί η επιγαλλοκατεχίνη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Epigallocatechin Gallate: A Review of Its Beneficial Properties to Prevent Metabolic Syndrome. Samuel Legeay. 2015 Jul; 7(7): 5443–5468.
2. 2.     Green tea catechin, epigallocatechin-3-gallate (EGCG): mechanisms, perspectives and clinical applications. Brahma N. Singh. Biochem Pharmacol. 2011 Dec 15; 82(12): 1807–1821.
3.    Effects of green tea and EGCG on cardiovascular and metabolic health. Wolfram S. J Am Coll Nutr. 2007 Aug;26(4):373S-388S.
4. Humans against Obesity: Who Will Win? Benjamin Caballero Adv Nutr. 2019 Jan 1;10(suppl_1):S4-S9.