Πιο συγκεκριμένα, στις ΗΠΑ κατατάσσεται στην τέταρτη θέση των διαπιστωμένων ελλείψεων θρεπτικών συστατικών με τα αίτια να περιλαμβάνουν μειωμένη πρόσληψη σε συνδυασμό με περιορισμένη δυνατότητα αποθήκευσης στον ανθρώπινο οργανισμό.Επιπλέον, περιβαλλοντικά και ιδιοσυγκρασιακά αίτια επηρεάζουν τα επίπεδα της βιταμίνης C στον κάθε άνθρωπο.

Η ατμοσφαιρική ρύπανση απορρυθμίζει την ισορροπία του οργανισμού, προς όφελος της οξείδωσης, προκαλώντας οξειδωτικό στρες. Μπορεί να καταστρέψει την άμυνα του αναπνευστικού συστήματος και να αυξήσει τον κίνδυνο αναπνευστικών παθήσεων, ιδιαίτερα στα παιδιά και τους ηλικιωμένους. Για το λόγο αυτό κινητοποιείται η βιταμίνη C, oι αντιοξειδωτικές ιδιότητες της οποίας της επιτρέπουν να προστατεύει τα κύτταρα των πνευμόνων, οδηγώντας όμως σε εξάντληση των αποθεμάτων της.

Τόσο οι ενεργητικοί όσο και οι παθητικοί καπνιστές, έχουν χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης C στο πλάσμα και στα αμυντικά κύτταρα του οργανισμού(λευκοκύτταρα). Η μέση συγκέντρωση βιταμίνης Cστον καπνιστή είναι μικρότερη κατά το ένα τρίτο συγκριτικά με τον μη καπνιστή και συνιστάται όλοι οι καπνιστές να καταναλώνουν 35 mg/ημέρα βιταμίνης Cενώ ακόμα και οι παθητικοί καπνιστές φαίνεται ότι ωφελούνται από τη λήψη της. Η ωφέλεια έγκειται στη μείωση των βακτηριακών και ιογενών λοιμώξεων του αναπνευστικού καθώς και στη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης χρόνιων αποφρακτικών παθήσεων του αναπνευστικού.

Οι διαβητικοί ασθενείς βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο για ανάπτυξη κοινών λοιμώξεων, όπως γρίπης, πνευμονίας και λοιμώξεων του άκρου ποδιού που σχετίζονται με αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι ασθενείς αυτοί έχουν χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης C στο πλάσμα, λόγω του οξειδωτικού στρες που προκαλεί η υπεργλυκαιμία. Μετα-αναλύσεις μελετών έχουν αποδείξει ότι η βιταμίνη Cβελτιώνει το γλυκαιμικό έλεγχο ασθενών με διαβήτη τύπου 2.

Οι ηλικιωμένοι είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητοι σε λοιμώξεις. Κοινές ιογενείς λοιμώξεις που είναι συνήθως αυτοπεριοριζόμενες σε νέους υγιείς ενήλικες, μπορούν να οδηγήσουν σε επιπλοκές όπως η πνευμονία, αυξάνοντας τους κινδύνους. Η μέση συγκέντρωση βιταμίνης Cστο πλάσμα και τα λευκοκύτταρα είναι μικρότερη στους ηλικιωμένους, ενώ όσο χαμηλότερη είναι τόσο πιο κακό προγνωστικό παράγοντα αποτελεί. Μεταξύ των ηλικιωμένων αυτοί που πάσχουν από οξέα ή χρόνια νοσήματα και αυτοί που ζουν σε ιδρύματα έχουν ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο έλλειψης βιταμίνης C.

Το ασκορβικό ασβέστιο, που είναι η μη όξινη μορφή της βιταμίνης C, είναι η καταλληλότερη για άτομα με ευαισθησία στο στομάχι, έλκη και εντερικά προβλήματα, ενώ οι συνδυασμοί με βιοφλαβονοειδή αυξάνουν την απορρόφησή του.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Vitamin C and Immune Function.Carr AC etal. Nutrients. (2017)

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΟΥΝΤZΟΣ

ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΟΣ