Οι Θεραπευτικές χρήσεις του μαγνησίου

4 Μαρτίου, 2016
by: webera

Μελέτες έχουν δείξει ότι, λόγω της επεξεργασίας των τροφίμων, η ποσότητα μαγνησίου στις τροφές μειώνεται και ότι η έλλειψη μαγνησίου ανιχνεύεται με μεγαλύτερη συχνότητα σε άτομα με χρόνια νοσήματα (ημικρανία, νόσος Alzheimer, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, υπέρταση, καρδιαγγειακά νοσήματα, σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2). Περίπου το 75% των Αμερικανών φαίνεται ότι δεν προσλαμβάνουν τις απαραίτητες ποσότητες μαγνησίου διατροφικά. Ο τρόπος ζωής, φάρμακα, αλλά και χρόνια νοσήματα (διαβήτης, σύνδρομα δυσαπορρόφησης-νόσος Crohn, κοιλιοκάκη-, αλκοολισμός, γήρας) μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε υπομαγνησιαιμία. Αυτό έχει οδηγήσει σε αυξημένη εγρήγορση των επιστημόνων σε ότι αφορά στην πρόσληψη μαγνησίου καθώς και στον πιθανό θεραπευτικό του ρόλο σε μια σειρά ιατρικών καταστάσεων.

Είναι γνωστή η αποτελεσματικότητα του μαγνησίου στην εκλαμψία και την προεκλαμψία, σε αρρυθμίες (κολπική μαρμαρυγή, torsades de points), στο σοβαρό άσθμα και τις ημικρανίες. Ταυτόχρονα φαίνεται ότι βοηθά στη μείωση του κινδύνου από μεταβολικό σύνδρομο, στη βελτίωση του μεταβολισμού της γλυκόζης και της ινσουλίνης, στην ανακούφιση από συμπτώματα δυσμηνόρροιας και στην αντιμετώπιση των κραμπών σε εγκύους. Η χρήση του μαγνησίου θεωρείται κοινή πρακτική και σε προβλήματα δυσκοιλιότητας και δυσπεψίας.

Αν και είναι ασφαλές στις σωστές δόσεις, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, ειδικά σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο.

Επειδή η έλλειψη μαγνησίου είναι συνήθως ασυμπτωματική, οι εξετάσεις αίματος και η λήψη συμπληρωμάτων διατροφής με μαγνήσιο συνιστώνται σε ασθενείς αυξημένου κινδύνου, ειδικά σε αυτούς που λαμβάνουν διουρητικά και αυτούς που έχουν σύνδρομα δυσαπορρόφησης. Τα συμπληρώματα διατροφής δε θα πρέπει να υπερβαίνουν τις συνιστώμενες δόσεις και θα πρέπει να χορηγούνται με προσοχή σε ασθενείς με επηρεασμένη νεφρική λειτουργία.