Ακόμα και σήμερα το μαγνήσιο και το κάλιο κυριαρχούν μέσα στα κύτταρα του ανθρώπου και συμμετέχουν αποφασιστικά  στη ρύθμιση όλων σχεδόν των βασικών λειτουργιών τους. Ειδικά το μαγνήσιο ευρίσκεται σε ποσοστό που ξεπερνά το 60% μέσα στα ενεργειακά εργοστάσια του κάθε κυττάρου (τα μιτοχόνδρια) και σε μεγάλο βαθμό η παραγωγή ενέργειας των κυττάρων μας εξαρτάται από αυτό.

Οι άνθρωποι παίρνουμε το μαγνήσιο από τη διατροφή. Κύρια πηγή είναι τα φρέσκα πράσινα λαχανικά (το μαγνήσιο είναι βασικό στοιχείο του μορίου της χλωροφύλλης). Το μαγνήσιο υπάρχει ακόμα στους ξηρούς καρπούς, στα φρούτα και τα όσπρια.  Θα πρέπει να ειπωθεί, πάντως, ότι αυτό το βασικό μέταλλο υπάρχει μόνο σε μικρή ποσότητα σε όλες τις επεξεργασμένες τροφές και στις τροφές για την παραγωγή των οποίων έχουν χρησιμοποιηθεί χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα.

Εκτιμάται ότι το σώμα του μέσου ατόμου περιέχει περίπου 25 γραμμάρια μαγνησίου και περίπου τα 2/3  από αυτά είναι στα οστά, ενώ το 1/3 σε άλλους ιστούς (κυρίως στους μύες). Μόνο το 1% κυκλοφορεί στο αίμα και γι αυτό η μέτρηση του μαγνησίου του αίματος δεν είναι ακριβής δείκτης για την αξιολόγηση των πραγματικών επιπέδων του στον οργανισμό.

Το μαγνήσιο συμμετέχει σημαντικά στη μεταβίβαση νευρικών ερεθισμάτων και τη χάλαση (χαλάρωση) των μυών. Γι’ αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την καρδιακή λειτουργία. Είναι απαραίτητο για τη διατήρηση του φυσιολογικού καρδιακού ρυθμού, τον μεταβολισμό των λιπιδίων καθώς και για τη ρύθμιση του σακχάρου του αίματος και της αρτηριακής πίεσης. Μέσω της δράσης του στους λείους μύες, της αγγειοδιαστολής των τριχοειδών αγγείων και της ομαλοποίησης της μεταφοράς των νευρικών ερεθισμάτων, το μαγνήσιο μπορεί να παίξει σημαίνοντα ρόλο στην αναλγησία (πόνοι πριν και κατά την περίοδο, ημικρανίες κα).

Η έλλειψη μαγνησίου είναι δύσκολο να διαγνωσθεί για δύο λόγους: Πρώτον τα συμπτώματα είναι μη ειδικά και δεύτερον επειδή η συνολική ποσότητα μαγνησίου στον οργανισμό είναι δύσκολο να μετρηθεί. Πέραν της διατροφικά μειωμένης πρόσληψης μαγνησίου, υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που μπορούν να προκαλέσουν έλλειψη:

• Διουρητικά όπως η φουροσεμίδη και η υδροχλωροθειαζίδη, αντιβιοτικά και ανοσοκατασταλτικά φάρμακα προκαλούν απώλεια μαγνησίου μέσω της διούρησης.
• Μειωμένη εντερική πρόσληψη μαγνησίου λόγω νόσου Crohn, κοιλιοκάκης ή χειρουργείου του εντέρου.
• Κατάχρηση αλκοόλ.
• Λήψη αντισυλληπτικών ή χημειοθεραπευτικών (σισπλατίνη).
• Λήψη άλλων συμπληρωμάτων διατροφής. Τα ιχνοστοιχεία αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και η υπερβολική λήψη μαγγανίου ή καλίου μπορεί να προκαλέσει έλλειψη μαγνησίου (Παρά το γεγονός ότι το ασβέστιο μειώνει την πρόσληψη του μαγνησίου, έχει φανεί ότι η λήψη συμπληρώματος με ασβέστιο δεν επηρεάζει τη συνολική ποσότητα του μαγνησίου στο αίμα και τους ιστούς).

Τα πρώτα συμπτώματα που προκαλεί η έλλειψη μαγνησίου είναι απώλεια της όρεξης, ναυτία, έμετοι, αδυναμία, κόπωση, νευρικότητα και αϋπνία. Σε σοβαρότερες περιπτώσεις εμφανίζονται αιμωδίες (μουδιάσματα), μυϊκές συσπάσεις και κράμπες, καρδιακές αρρυθμίες και σπασμός των στεφανιαίων αγγείων.

Σε μια περίοδο που τουλάχιστον ο μισός πληθυσμός έχει χαμηλά επίπεδα μαγνησίου χωρίς να το γνωρίζει, η πρόσληψή του μέσω συμπληρώματος διατροφής αποτελεί μια σωστή επιλογή που εγγυάται την επάρκεια αυτού του ζωτικού μετάλλου στον  οργανισμό.

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΟΥΝΤZΟΣ

ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΟΣ