Το μαγνήσιο είναι ένας απαραίτητος ηλεκτρολύτης για τους ζωντανούς οργανισμούς και το τέταρτο σε ποσότητα μέταλλο στο ανθρώπινο σώμα. Οι άνθρωποι πρέπει να καταναλώνουν τακτικά μαγνήσιο για να αποτρέψουν την ανεπάρκεια μαγνησίου, αλλά καθώς η συνιστώμενη ημερήσια δόση για μαγνήσιο ποικίλλει, είναι δύσκολο να καθοριστεί με ακρίβεια ποια θα πρέπει να είναι η ακριβής βέλτιστη πρόσληψη.

Βρίσκεται κυρίως ενδοκυτταρικά και συμμετέχει σε πάνω από 300 διαφορετικά ενζυμικά συστήματα, που ρυθμίζουν διαφορετικές βιοχημικές αντιδράσεις στον οργανισμό, όπως σύνθεση πρωτεϊνών, μετάδοση σημάτων σε μύες και νεύρα, νευρομυικές συνάψεις, έλεγχος της γλυκόζης στο αίμα και ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Είναι επίσης απαραίτητο για τη λειτουργία πρωτεϊνών, νουκλεϊκών οξέων και μιτοχονδρίων, ενώ χρειάζεται για τη σύνθεση του DNA και RNA.

Το νερό αντιπροσωπεύει το 10% της ημερήσιας πρόσληψης μαγνησίου ενώ η χλωροφύλλη (και επομένως τα πράσινα λαχανικά όπως το σπανάκι) είναι η κύρια πηγή μαγνησίου. Οι ξηροί καρποί, οι σπόροι και τα μη επεξεργασμένα δημητριακά είναι επίσης πλούσια σε μαγνήσιο. Τα όσπρια, τα φρούτα, τα ψάρια και το κρέας έχουν ενδιάμεση συγκέντρωση μαγνησίου. Ορισμένοι τύποι επεξεργασίας τροφίμων, όπως η διύλιση των δημητριακών με τρόπους που αφαιρούν τα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά φύτρα και πίτουρα, μειώνουν σημαντικά την περιεκτικότητα σε μαγνήσιο. Χαμηλές συγκεντρώσεις μαγνησίου βρίσκονται στα γαλακτοκομικά προϊόντα, εκτός από το γάλα. Επιδημιολογικές μελέτες στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική έχουν δείξει ότι τα άτομα που καταναλώνουν δίαιτες δυτικού τύπου έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε μαγνήσιο, δηλαδή <30%-50% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας για μαγνήσιο. Αυτό είναι πιθανότατα αποτέλεσμα της αυξανόμενης χρήσης λιπασμάτων και επεξεργασμένων τροφίμων.

Με βάση τις πολλές λειτουργίες του μαγνησίου στο ανθρώπινο σώμα, παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη και τη θεραπεία πολλών ασθενειών. Η χρόνια ανεπάρκεια μαγνησίου σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο πολυάριθμων προκλινικών και κλινικών συνεπειών, όπως αθηροσκλήρωση, υπέρταση, καρδιακές αρρυθμίες, εγκεφαλικά επεισόδια, μεταβολές στο μεταβολισμό των λιπιδίων, αντίσταση στην ινσουλίνη, μεταβολικό σύνδρομο, διαβήτη τύπου 2, οστεοπόρωση καθώς και κατάθλιψη και άλλες νευροψυχιατρικές διαταραχές. Επιπλέον, η ανεπάρκεια μαγνησίου μπορεί να είναι τουλάχιστον ένας από τους παθοφυσιολογικούς δεσμούς που μπορεί να βοηθήσουν στην εξήγηση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ της φλεγμονής και του οξειδωτικού στρες με τη διαδικασία γήρανσης και πολλές ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία. Η λήψη συμπληρωμάτων μαγνησίου σε αυτούς τους ασθενείς μπορεί να είναι ευεργετική στις περισσότερες περιπτώσεις.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Magnesium in Prevention and Therapy. Uwe Gröber, Joachim Schmidt, and Klaus Kisters. Nutrients. 2015 Sep; 7(9): 8199–8226.