Η τριχόπτωση είναι μια τουλάχιστον δυσάρεστη κατάσταση. Σε πολλές περιπτώσεις, ο ασθενής βλέπει τρίχες στο μαξιλάρι, στο χτένισμα, ή μετά το μπάνιο. Συνήθως παρατηρείται πιο εύκολα από τις γυναίκες παρά από τους άνδρες. Ωστόσο, μπορεί να επηρεάσει και τα δύο φύλα σε οποιαδήποτε ηλικία.

Ο κύκλος ανάπτυξης της τρίχας περιλαμβάνει τρεις φάσεις. Την φάση ανάπτυξης(2-8 έτη), τη φάση μετάβασης(4-6 εβδομάδες) και τη φάση ηρεμίας(1-3 μήνες). Κατά τον κύκλο ανάπτυξης των υγιών μαλλιών, περίπου το 85% των τριχών βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης, ποσοστό μεταξύ 1% και 3% των τριχών βρίσκονται στη φάση μετάβασης και ποσοστό μεταξύ 10% και 15% των τριχών βρίσκονται στην φάση ηρεμίας.

Η απώλεια τριχών στη φάση ηρεμίας είναι το πιο κοινό, ενώ η τριχόπτωση κατά τη φάση της ανάπτυξης προκαλείται συνήθως από χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία. Ωστόσο, οτιδήποτε διακόπτει τον κανονικό κύκλο της τρίχας μπορεί να προκαλέσει τριχόπτωση. Συνήθως, πυροδοτείται από σωματικό ή συναισθηματικό στρες, διατροφικές ελλείψεις, ενδοκρινικές διαταραχές αλλά και φάρμακα.

Το χειρουργικό τραύμα, ο υψηλός πυρετός, μια χρόνια συστηματική νόσος και η αιμορραγία είναι γνωστό ότι προκαλούν τριχόπτωση 2 έως 3 μήνες μετά το επεισόδιο. Η τριχόπτωση μπορεί επίσης να εκδηλωθεί 2 έως 4 μήνες μετά τον τοκετό. Τόσο ο υποθυρεοειδισμός όσο και ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να προκαλέσουν  τριχόπτωση συνήθως αναστρέψιμη όταν αποκατασταθεί η ομαλή λειτουργία του θυρεοειδούς. Χρόνιες συστηματικές διαταραχές όπως η αμυλοείδωση, η ηπατική και η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, τα φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου μπορεί να προκαλέσουν απώλεια τριχών, ενώ έχει επίσης αναφερθεί σε αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος και η δερματομυοσίτιδα, καθώς και σε χρόνιες λοιμώξεις. Η σχέση μεταξύ συναισθηματικού στρες και τριχόπτωσης είναι δύσκολο να διαπιστωθεί ενώ και η τριχόπτωση από μόνη της είναι αιτία άγχους για τον ασθενή.

Διατροφικές αιτίες τριχόπτωσης είναι η έλλειψη ψευδαργύρου και η έλλειψη σιδήρου. Επίσης η βιταμίνη D είναι μια απαραίτητη βιταμίνη για την ανάπτυξη των κυττάρων και η ανεπάρκειά της μπορεί να σχετίζεται με διάχυτη τριχόπτωση.

Η πιο σημαντική πτυχή στη διαχείριση της τριχόπτωσης εκπαιδεύει τον ασθενή σχετικά με τη φυσική ιστορία της κατάστασης. Ο κανονικός κύκλος των μαλλιών πρέπει να εξηγηθεί, όπως καθώς και η σχέση μεταξύ των ερεθισμάτων και ο χρόνος της τριχόπτωσης. Οι ασθενείς μπορούν να βεβαιωθούν ότι είναι απίθανο να χάσουν όλα τους τα μαλλιά. Εάν υπάρχει υποψία ότι ευθύνεται κάποιο φάρμακο, θα πρέπει να διακοπεί ή να αλλάξει για τουλάχιστον 3 μήνες για να διαπιστωθεί αν συμβάλλει στο πρόβλημα.

Η επαρκής διατροφή είναι απαραίτητη. Τα μικροθρεπτικά συστατικά, όπως οι βιταμίνες και τα μέταλλα, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη φυσιολογική ανάπτυξη των τριχών. Η ανεπάρκεια τέτοιων μικροθρεπτικών συστατικών μπορεί να αντιπροσωπεύει έναν τροποποιήσιμο παράγοντα κινδύνου που σχετίζεται με την ανάπτυξη, την πρόληψη και τη θεραπεία της κατάστασης.

Οι περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν στη λήψη βιταμίνης D σε ασθενείς με τριχόπτωση και ανεπάρκεια βιταμίνης D, υποστηρίζουν τη λήψη βιταμίνης C μαζί με σίδηρο όταν η τριχόπτωση σχετίζεται με έλλειψη σιδήρου και προτείνουν τη λήψη ενός πολυβιταμινούχου συμπληρώματος με ψευδάργυρο, ριβοφλαβίνη και βιοτίνη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

The Role of Vitamins and Minerals in Hair Loss: A Review. Hind M. Almohanna, Azhar A. Ahmed, John P. Tsatalis, and Antonella Tosti. Dermatol Ther (Heidelb). 2019 Mar; 9(1): 51–70.